Estetik cerrahinin amacı güzelliğe ulaşmaktır. Güzellik, annelik veya yaşama içgüdüsü gibi doğal bir içgüdüdür. Güzellik, göze hoş görünen, hoşlanma hissi, hayranlık duyma hissi, beğenme hissi gibi duyguları harekete geçiren, kişide yaşama ve sevinç coşkusu uyandıran, sanat ve estetiğin temel kavramıdır. Günümüz terminolojisinde ise, insanları tereddüt etmeden “like” butonuna basmaya götüren değerler bütününe güzellik diyoruz.

Güzelliğin bazı kriterleri var, bir şeye güzel diyebilmemiz için bu nesnede bir uyum olmalı, bu nesnede karmaşıklıktan uzak bir düzen olmalı, bu nesnede bir ölçülülük, bir yücelik hali olmalıdır. Ancak güzellik kavramındaki bu kriterlere rağmen güzellik algısı beğeni gücü ile ilişkili olduğu için, çoğunlukla değerlendiren kişiye bağlıdır. Yani subjektif bir kavramdır.

Güzellik anlayışının ilahi bir boyutu da vardır. Güzellik kelimesine dini perspektiften baktığımızda kutsal kitapta “insanın en güzel biçimde yaratıldığı”, “insanın bir ölçü ve uyum içinde yaratıldığı”, “insandan güzel işler yapmasının beklendiği” yazmaktadır. Yani insanoğlundaki güzelliğe olan talep sosyokültürel faktörler kadar dini öğelerden de beslenmektedir.

İnsanoğlu etrafında güzellikleri görmek istediği kadar kendi de etrafa güzel görünmeye çalışmaktadır. İnsanoğlu yaradılışından gelen ihtiyaçları olan, etraftan kabul görme, desteklenme ve beğenilme ihtiyacı karşılamak için güzel olmayı istemektedir. Bir bakıma güzelliğe ulaşma gayreti kişinin huzur ve mutluluğu içindir aslında. Güzelliğe ulaşma gayreti bir kaygı boyutuna ulaşmadığı sürece toplum tarafından da kabul görmektedir.
Dış görünüm güzelliğine ulaşmak için estetik müdahalelerle, bazı insanlar yaşlanmaya bağlı değişimle mücadele ederken, bazı insanlar ırsi faktörlerle oluşan yapısını değiştirmeye çalışmaktadır. Estetik işlemlerdeki ana prensip fazlalıkların giderilmesi, eksikliklerin tamamlanması böylece “İdeal Olan”a ulaşılmasıdır.